Pokój Rido Kuran

Odnowiony i zadbany pokój.
W kącie koszyk w który śpi ogar, łóżko pod ścianą szafa, łazienka.
---------------------------------------------------------------------------
Wszedł,usiadł na łóżko i powiedział do ogara:
- Stąd już się nie przeprowadzimy - Odparł krótko do swojego Ogara.

Przechodziła właśnie sobie korytarzem i usłyszała głos swojego wujka. Nie weszła do jego pokoju żeby ciszy nie przerywać. Jedynie wypowiedziała słowo czyli imię matki pytając się.
- Dlaczego jestem podobna do matki, nie rozumiem - Odparła powolutku idąc przez korytarz, możliwe że on może usłyszeć te pytanie za ściany.

I owszem usłyszał.
-Hmm
Westchnął i uśmiechnoł się pod nosem

Oczy lekko rozszerzyły się źrenice, westchnęła spokojnie nadal idąc korytarzem powoli..
- dlaczego ? - odparła znów ze spokojem.

Jeszzce raz uśmiechnoł się pod nosem i zasnął.

Właściwie zobaczyła uchylone drzwi do pokoju jego, weszła bezszelestnie oraz zobaczyła koc właśnie wtedy podeszła rozłożyła koc i przykryła wujka nim, jak zaczynał zasypiać. Spoglądała się na niego, jaki on jest podobny do dziadka Haruki, to jest niemożliwe.

Rido dobrze wiedział co się dzieje udawał że śpi. Nagle poderwał się i powiedział
-Witam

- Eee witaj ? - Odparła lekko robiąc krok do tytułu..
- Dlaczego mnie straszysz ? - Spytała jego widząc jak się poderwał w górę.

-Aaa tak sobie... - Powiedział siedząc na łóżku
-Nad czym tak rozmyślasz? - Spytał jej patrząc na nią.

- Ehh czytasz w moich myślach czy co ?! - Odparła krzycząc lekko gniewnie, nie lubiła tego strasznie jak ktoś szpera w jej myślach.. prychnęła kręcąc głową powoli.
- Myślę o mamie, czemu mnie pomyliłeś z wyglądem do mojej mamy ? - Odparła pytając i mówiąc..

- Twoja mama i ty.... jesteście niemal identyczne - Popatrzył się zza okno i dodał.
- No wybacz ale nie czytałem w twoich myślach - Odparł...

- Ahh rozumiem - Odparła do niego, robiąc krok do przodu odważnie zbliżając się.. w jego stronę.
- Nie boję się Ciebie chcę żebyś to wiedział, wiem że zabiłeś mojego dziadka - Odparła do niego, wtedy właśnie nie miała żalu ponieważ to było dawno i pogrzebane.

- Miałem wtedy nie równo pod sufitem... - Powiedział z żalem do samego siebie.

Wtedy zrobiła kilka kroku do tytułu oraz zaczęła biec z płaczem w stronę drzwi oraz zniknęła..

z.t

-Czy ja wiecznie muszę wszystkich odstraszać?
Powiedział zrezygnowany i wyszedł z ogarem na smyczy

<z/t>